Misja is een meisje dat woont op een kasteeltje met haar papa, een kunstenaar, en haar mama, een fotomodel. Het kasteel is ingedeeld in appartementen en het wordt bewoond door alle soorten van mensen, van alle leeftijden en standen. Misja is nogal op zichzelf. Papa houdt zich volledige dagen bezig met schilderen en mama is vaak, soms lang weg van huis. Misja speelt in de tuin, hangt wat rond op de verschillende verdiepingen van het kasteel en bestudeert de toegang tot het onbewoonbaar verklaarde torengedeelte. Totdat ze op een dag ziet dat één van haar buren aan een deur staat te luisteren. En ook de andere buren gedragen zich vreemd. Ze maakt kennis met Bi-ron, een neef van de graaf en gravin, die beweert dat er op het kasteel wel meer vreemde mensen wonen: onder andere een graaier, een domkop en een dief ... Dan begint het verhaal te lopen als een trein en de lezer wordt meegenomen in een tot op het einde spannend detectieveverhaal. De zwart-wittekeningen zijn fijn, passend en expressief.