Miro en Tesla zijn broer en zus. In 26 korte verhaaltjes ontdekken ze een aantal beroepen. Dat gaat weleens mis. Gelukkig hebben ze een héél geduldige mama en papa die weten dat zich boos maken weinig zin heeft. Toch hoop ik dat mijn kinderen hier geen voorbeeld aan nemen wanneer ze 6+ zijn (en dus tot de doelgroep van dit boek behoren). Doordat de verhaaltjes gericht zijn op 6+ kan je als ouder wat kiezen of je alles zelf voorleest of dat je kind het zelf leest. Het boek bevat veel dialogen waardoor het voorlezen niet altijd even eenvoudig is voor ouders die niet graag met stemmetjes werken. De woorden zijn echter wel eenvoudig en er is veel witruimte tussen de regels waardoor zelf lezen al snel gaat.

De verhaaltjes zijn best wel origineel. Er komen ook minder relevante beroepen aan bod zoals nestenbouwer, voorproever of bankrover. Er zijn ook verhaaltjes die eerder als mopje zijn opgevat dan als verhaal. Zoals dat van de gedachtenlezer: “ik wist dat je dat ging zeggen”.

De verhaaltjes kunnen los van elkaar gelezen worden, maar bouwen soms verder op elkaar. Zo hebben Miro en Tesla huisarrest nadat ze edelsmid speelden met de juwelen van hun ouders. Tegen het einde van het boek slaagt de originaliteit echter wat door naar absurditeit. Zo gaan ze als slager hun eigen ledematen verkopen en komt alles toch weer gewoon goed. Dat er op de achterzijde “bijna-realistische voorleesverhalen” staat, is dus toch met een korrel zout te nemen.

Dit alles is echter wel mooi vormgegeven in een roos-zwart boek met eenvoudige illustraties.