Na Mijn schaduw is roze verschijnt nu Mijn schaduw is paars. Een nieuwe titel waarin gender centraal staat. Om dat te vertalen naar kinderen maakt Stuart gebruik van meisjes met een roze schaduw, die typische meisjesdingen doen. Tegenover jongens met een blauwe schaduw, die typische jongensdingen doen.

En dan verschijnt ons hoofdpersonage met een paarse schaduw. Hij speelt graag met dingen die zowel meisjes als jongens leuk vinden. Hij houdt bijvoorbeeld van ballet én van voetbal, van glitter én van vliegtuigen. Hij merkt ook dat zijn stoere papa – met blauwe schaduw – best gevoelig en lief is. En dat zijn mama – met roze schaduw – erg sterk is. Dat brengt hem wat in de war. Want kan dat wel? Zijn niet enkel blauwe schaduwen sterk? En zijn niet enkel roze schaduwen lief voor iedereen? Dan is er een schoolbal, en lijkt hij een keuze te moeten maken. Wil hij bij de roze of blauwe schaduwen horen? Of … blijkt het toch dat iedereen zijn eigen kleur heeft, en daar best tevreden mee is?

Scott Stuart gebruikt een heel herkenbare metafoor, waardoor een dieper onderwerp makkelijk met kinderen besproken kan worden. Het is fijn dat die dingen in vraag worden gesteld en de felgekleurde illustraties zijn grappig en duidelijk. De vertaling van Edward van de Vendel zorgt voor een vlot voorleesbaar geheel, met grappige en gevoelige accenten. Het zet zeker aan om in gesprek te gaan over jezelf durven en mogen zijn, en eerlijk zijn tegenover jezelf. Dat is ook wat Scott Stuart wil bereiken met het schrijven van zijn boeken. Hij wil kinderen namelijk aanmoedigen en sterker maken. En dan lijkt dit boek samen lezen, en er over praten zeker een goede start.