Het is een jaar geleden dat Joost zijn papa verloor. En dat weegt hem zwaar. Want papa was zijn held.  ‘’Stoer, breedgebouwd en met hoekige schouders. Moedig en sterk als een beer.’’ De papa van Joost was brandweerman. Maar wanneer zijn papa tijdens een auto-ongeluk er niet in slaagt om een meisje en haar moeder te redden, valt het leven hem nadien heel zwaar. Uiteindelijk bezwijkt papa’s hart. Was Joosts papa dan toch geen held? En wat doet die vreemde man daar ineens in huis? Vragen waarop Joost het antwoord niet kent. Hij gaat op onderzoek en doet verrassende ontdekkingen.
In eenvoudige woorden pent de schrijfster het verhaal neer van Joost. Joost, die het moeilijk heeft om de plotse dood van zijn vader te verwerken. Het verhaal is sober en sec geschreven. Zonder tierlantijntjes. Alleen de essentie telt: de twijfel, onmacht en boosheid waarmee Joost worstelt.
Korte, krachtige alinea’s worden afgewisseld met zwart-witprenten en krachtige quotes. Het prentje van Joost die zijn papa omhelst, komt steeds terug. Zijn papa, die gebukt gaat onder een zware last. Zijn papa, die er als een schim bij getekend is. Maar op het einde van het boek zie je papa weer, als held afgebeeld deze keer!
Het boek leest vlot. De zinnen zijn kort gehouden waardoor je het ook snel uit leest. Ook al gaat de auteur niet heel diep in op de gevoelens, toch beklijft het achteraf en krijg je een mooie weergave van de innerlijke strijd die de jongen meemaakt.  Een aanrader!