Vierenzestig jongens in een afgelegen instelling; vierenzestig jongens zonder enig benul van hun verleden en hun toekomst. Wat meisjes zijn, hoe de wereld er buiten de instelling uitziet … geen idee. Wat ze wel weten: hun leven bestaat uit een Spartaans regime van wedstrijden, regels, strenge straffen. Bovendien weten ze dat er hen een dag te wachten staat waarop ze uit de instelling verdwijnen. Geregeld verdwijnen er immers jongens uit de groep, waarna er weer nieuwelingen klaarstaan om hun plaats in te nemen. De groep dient nu eenmaal uit vierenzestig jongens te bestaan; niet meer, niet minder.
Volgzaam en gedwee leven de jongens hun moeilijke leven; het is nu eenmaal zo. Tot rebelse Meto het niet langer pikt en samen met een aantal vertrouwelingen in opstand komt. Dan blijkt dat het regime omverwerpen één ding is, maar dat dit geen volledige vrijheid betekent. Vele gevaren liggen op de loer: wie is te vertrouwen en wie niet, waarom werden zij tot dit leven gedwongen en krijgen ze ooit de mogelijkheid om een gewoon leven te leiden, wat dat ook moge betekenen?
Het antwoord op al die vragen wordt gespreid over drie boeken, tegenwoordig een geliefd verschijnsel in jeugdboekenland. Voor of tegen, gezegd moet worden dat Yves Grevet wel een bijzondere sfeer weet te scheppen in dit eerste deel. Als lezer ben je benieuwd wat de mechanismen achter de vreemde instelling zijn, hoe de jongens er verzeild zijn geraakt en wat de bedoeling is van dit bizarre concept. Die nieuwsgierigheid wordt in dit eerste boek totaal niet bevredigd. Meer nog, als je de woorden ‘Wordt vervolgd’ ziet staan op de laatste bladzijde heb je zo mogelijk nog meer vragen dan in het begin.
Al hangt er een beklemmend sfeertje in het boek, toch is het boek niet beklijvend over de gehele lijn. Dit is wellicht te wijten aan de afstandelijke vertelstijl, waardoor de betrokkenheid bij de jongens wat achterwege blijft. Desalniettemin wordt het uitkijken naar het tweede deel, want intrigeren doet dit boek zeker. De jeugdliteratuurprijzen in thuisland Frankrijk vielen de auteur natuurlijk niet voor niets ten deel.