Max puzzelboek

Max woont met zijn vriendjes op een eilandje middenin de oceaan. In de zomer kunnen de muizen spelen, genieten van het leven en lekker eten, maar nu wordt het herfst. Net als elk jaar maken de muizen hun holletjes in orde. Plots denkt Max aan de toversteen die hij een tijd geleden op het eiland heeft gevonden. De muizen gaan op zoek naar meer toverstenen en leggen uit dankbaarheid telkens een mooi versierde steen in de plaats. De prachtig glanzende stenen brengen warmte en licht in hun holletjes. Laat nu de winter maar komen! Dit puzzelboek met Max in de hoofdrol vormt een vervolg op de eerder verschenen prentenboeken over deze rotsmuis en zijn vrienden. Net zoals in 'Max en de toverstenen' en 'Max op ontdekkingsreis' brengen de toverstenen redding. Dankbaarheid voor wat de natuur en de aarde je geeft, is het centrale thema. Elke linkerbladzijde bevat enkele eenvoudige zinnetjes groot gedrukte tekst en ook de tekstbladzijde is geïllustreerd. De rechterbladzijde bevat een illustratie in puzzelvorm, die niet onmiddellijk lijkt aan te sluiten bij de tekst. Het verhaal is een beetje flauw, maar de combinatie prentenboek met (reuzen)puzzel is leuk en origineel van opzet. Elke puzzelbladzijde bevat negen stukken die in de bladzijde passen. Wanneer je alle stukjes uit het boek haalt en ze aan elkaar puzzelt, kom je tot een groot geheel van 81 stukjes dat dan wel het verhaal weergeeft. De tekening loopt door onder de puzzelstukjes en op de flaptekst staat vermeld dat de illustratie op de puzzel verschilt van de illustratie in het boek. Wie ziet het verschil? Ik in elk geval niet, met uitzondering dan van het feit dat de toverstenen enkel op de puzzelstukjes bekleed zijn met glinsterfolie. De glinsterstenen zijn waarschijnlijk het meest aantrekkelijke element van deze boeken van Marcus Pfister (bekend van ‘De mooiste vis van de zee’).