Mannetje Tak woont in een boom met zijn takkengezin. Zijn Vrouwtje, hijzelf, hun drie Twijgjes, ze passen er allemaal in. Maar dan komt er een hond en die gaat met hem aan de haal. Vervolgens wordt hij door een meisje gevonden; die gooit hem in het water. De zwaan die hem op haar weg tegenkomt, gebruikt hem voor zijn nest. Omdat iedereen die hem vindt hem wel kan gebruiken, rolt Mannetje Tak van het ene avontuur in het andere. Wanneer hij na veel omzwervingen in de haard belandt, ziet het er even naar uit dat hier zijn leven eindigt. Maar gelukkig wordt rond deze tijd van het jaar de haard ook gebruikt door de Kerstman. Dankzij deze toevallige voorbijganger wordt het voor Mannetje Tak en zijn familie toch nog een gelukkig kerstfeest. Zoals in haar eerder verschenen verhalen, maakt Julia Donaldson ook hier gebruik van herhaling, rijm en vooral veel humor. Die humor zit niet alleen in de tekst maar is ook terug te vinden in kleine details op de paginagrote illustraties. Het trieste avontuur van Mannetje Tak krijgt daardoor iets luchtigs. Wie goed kijkt, zal vaststellen dat de tocht van Mannetje Tak zich doorheen de vier seizoenen afspeelt. Het hoogtepunt en meteen het verrassende einde situeert zich in de kersttijd. Een heerlijk prentenboek dus om voor te lezen en donkere dagen te kleuren.