Manifeest!

Op de achterflap lezen we dat het boek en de bijbehorende cd eigenzinnige kinderliedjes bevat die ook door de ouders gesmaakt zullen worden. Op elke dubbele pagina vinden we een liedjestekst met daarnaast een kleurrijke illustratie. Of de liedjes onder de noemer kinderliedjes vallen, is een discussie waard. De meeste van de Nederlandstalige liedjes lijken eerder geschikt te zijn voor volwassenen. Met liedjes over betogingen en vluchtelingen is het boek niet meteen voor alle kinderen geschikt. En wat te denken van woorden als 'seks' en 'twee grote blauw bevroren tetten' uit bepaalde liedjesteksten.

Het trage tempo van sommige liedjes maakt het wat beladen en zorgt ervoor dat de luisteraar zich een beetje weemoedig gaat voelen. Dat staat in groot contrast met het vrolijke gevoel dat door kinderliedjes meestal opgeroepen wordt. Ook de illustraties zijn wat te zwaar. Hoewel ze felgekleurd zijn, maken de absurde details de tekeningen niet voor iedereen toegankelijk, zeker niet voor kleine kinderen. Toch zijn er ook liedjes zoals 'Sokken', 'Veel dier' en 'Potje koken' die een heel hoog Kapitein Winokio-gehalte hebben en best wel vrolijk zijn. Het lied ‘De rij’ over gezinshereniging vind ik – als volwassene - zeer aangrijpend, maar een kinderboek zou ik het dus niet noemen.