Mam, mag ik een tijger?

Bo is een guitige, ietwat verwende jongen die zich verveelt. Hij vraagt aan zijn moeder een tijger. Mama kan haar zoon niets weigeren en ze bestelt, online, een tijger. Bo vindt het geweldig, toch voor even. Want kleine wezens worden groot. En dan zijn die niet schattig en speels meer. Meer nog, ze kunnen gevaarlijk worden. Dus wordt de tijger in de logeerkamer opgesloten. Maar Bo verveelt zich al vrij snel weer en vraagt deze keer een leeuwenwelp. Opnieuw zwicht mama. Het is het tweede maar niet het laatste dier dat klein wordt gekocht, en nadien opgesloten wordt in een kamer wanneer het te groot is. Heel het huis zit na een tijdje vol. Wat nu gedaan? 

Dit is een amusant verhaal voor jonge lezers en past mooi in een klasbibliotheek. Zo zijn de tekeningen vrij eenvoudig maar ze ondersteunen de tekst wel goed. Die tekst is ook niet te moeilijk. Het lettertype is speciaal ontwikkeld voor beginnende lezers en is inderdaad aangenaam om te lezen. De kaft en titel zullen jeugdige lezers best nieuwsgierig maken. 

Daarnaast vormen Bo en zijn mama geen clichématig gezin. Mama lijkt alleenstaand te zijn. Bo heeft een donkere huidskleur en heeft grote zwarte weelderige krullen. Zijn mama is lichter getint.

De achterflap beweert dat dit een knotsgek verhaal is. Dat is wat overdreven, ik vond de humor soms wat ver zoeken. Al vind ik het einde wel heel grappig gevonden. Al bij al een leuk boekje waar kinderen best wel leesplezier aan gaan hebben.