Lef

Life is not a game

Vey is een tiener die liefst op de achtergrond blijft. Bij de toneelvoorstelling op school zorgt ze voor de kostuums en de schmink, maar tijdens de voorstelling blijft ze in de coulissen. Eigenlijk is ze wel tevreden zo tot op het moment dat ze merkt dat de jongen op wie ze verliefd is, ook een oogje op haar beste vriendin heeft. Hierdoor beslist ze om iets geks te doen en ze geeft zich op om deel te nemen aan een interactief online spel. Haar bedoeling is om na één uitdaging te stoppen, maar de organisatoren zijn blijkbaar zeer goed op de hoogte van haar leven, haar interesses en haar verlangens waardoor ze steeds verder gaat. De bedoeling van het spel is om je durf te tonen en je grenzen te verleggen. Aanvankelijk ervaart Vey het als een echt avontuur en wanneer ze dan ook nog eens aan een aantrekkelijke jongen gekoppeld wordt, gaat ze helemaal op in het spel. Geleidelijk aan beginnen echter de twijfels te groeien en wanneer ze onverantwoorde proeven moet uitvoeren terwijl ze opgesloten zit met een groep mensen, beseft ze dat ze er veel te ver in meegegaan is. Eruit stappen is echter bijna onmogelijk omdat de andere spelers daardoor ook geen kans meer maken op een prijs en zich tegen haar willen keren. Op het moment dat ze aanvoelt dat ze in levensgevaar is, neemt ze een moedige beslissing.
Een boek om in één adem uit te lezen, de spannende opbouw en de vlotte schrijfstijl dragen daar zeker toe bij. Als lezer leef je mee met de keuzes die Vey maakt en ook met het verleggen van haar grenzen. Je voelt aan dat het de verkeerde richting uitgaat maar dat ze zich niet meer zal laten tegenhouden om er steeds verder in te gaan. Soms is het wel moeilijk te begrijpen dat Vey zich zo laat verleiden door materiële zaken en dat ze zich niet al te veel zorgen maakt over het feit dat de makers van het programma haar zo goed kennen. Het zet je als lezer echt wel aan het denken over de invloed en de macht van sociale media en over het verslavende effect van online games.