In ‘Lampje voor de nacht’ toont Theo Olthuis aan dat rijm geen essentieel poëtisch kenmerk hoeft te zijn om herkenbare situaties en gevoelens poëtisch weer te geven. Het is eerder de spaarzaamheid waarmee hij woorden gebruikt die de sfeer van zijn gedichten kenmerkt. Alledaagse situaties giet hij met behulp van beelden en klankrijke ritmes in een vorm. Ook tref je in de gedichten een sterke identificatie met een kind of jonge lezer aan. In zijn ik- gedichten kruipt hij als het ware in de huid van de jonge lezer, wat de toegankelijkheid vooral verhoogt. Deze bundel bevat een gevarieerd aanbod van beschreven situaties die kinderen zonder al te veel moeite kunnen herkennen. Daarmee verlaagt hij de drempel en worden jonge lezers uitgenodigd tot lezen, herlezen en waarderen. De zwart-wittekeningen van Alice Hoogstad bieden rust bij het overdenken van wat gelezen werd en vullen de bundel daardoor erg mooi aan.