Labyrint
Koppel een ongewone liefde aan een moeilijke gezinssituatie en een uit de hand lopend drugsgebruik en je zit er precies op. Dit boek handelt over al deze onderwerpen. Het hoofdpersonage, Lander, is een jongen uit een gebroken gezin, die verliefd wordt op een meisje dat heel wat ouder is dan hij en dat bovendien zijn leerkracht is geweest. In tegenstelling tot heel wat andere boeken rond soortgelijke thema’s, kent dit verhaal geen happy end. De speciale manier van schrijven, in interviewstijl, geeft een aparte toets aan dit boek. Het zorgt voor originaliteit maar ook voor afstand tot het verhaal. Een afstand die op sommige momenten heel gepast lijkt en juist de kracht van het verhaal in de verf zet, maar ook een afstand die bij momenten het verhaal doet stokken en in deeltjes kapt. Die opdeling wordt nog eens extra in de verf gezet omdat elk stukje interview van een andere persoon wordt afgenomen. Deze onafhankelijke interviews komen uiteindelijk wel samen tot een samenhangend verhaal, maar de kracht van de schrijfstijl weegt niet op tegen de afstand die je houdt ten opzichte van de hoofdpersonages. Inleving is moeilijk en dat zorgt ervoor dat zelfs de verrassende ontknoping een beetje mager lijkt …