Elke nacht van de vallende sterren gebeurt er iets groots … behalve dat jaar … Het enige wat er gebeurt, is dat Krukel met de sterren uit de hemel valt. Een klein bleek eekhoornjong dat op wonderbaarlijke wijze op het eiland Mistmantel terecht komt. Maar dat uit de hemel komen vallen, is niet groots genoeg. En aangezien er die nacht niets anders gebeurt, moet Krukel zelf wel het grootse zijn. Hiermee is de aanzet gegeven tot een drieluik, een trilogie over het eiland Mistmantel. In dit eerste deel maken we kennis met het eiland Mistmantel en de dieren die er in een menselijke maatschappijvorm wonen. In een spannend relaas volgen dan de ‘politieke gebeurtenissen’ van het moment, neergepend op een achtergrond van vriendschappen en liefdes. Of zoals de uil van de fabeltjeskrant het ooit zei: "Want dieren zijn precies als mensen, met dezelfde mensenwensen, met dezelfde mensenstreken …". Het resultaat is een dierenboek op mensenmaat, dat je op een aangename manier meesleept in het verhaal. Spanning verzekerd! Als tienjarige (de vermelde doelgroep op de achterflap) moet je wel al een behoorlijk goede lezer zijn om het taalniveau aan te kunnen. Aangezien er niet alleen moeilijke woorden worden gebruikt, maar ook vaak ‘oude’ taalschat. Een taal die helemaal past bij het verhaal, maar die dus niet altijd even simpel is. Eén opmerking bij dit eerste deel van de trilogie: er lijkt op het eerste zicht weinig ‘verhaal’ over voor een tweede boek … Maar misschien pleit dat ook gewoon voor de originaliteit van de schrijver!