Je zal verder dan tien moeten geraken om al de telboeken die reeds uitgegeven zijn te kunnen tellen. Maar je moet ergens beginnen natuurlijk. Eva Stalinski neemt ons mee naar de boerderij om spelenderwijs tot tien te tellen. Ze gaat daarna nog een klein stapje verder en telt steeds eentje terug. Op de boerderij worden er onder andere tractors, varkens, wortels en kippen geteld.

De illustraties zijn duidelijk en vrolijk gekleurd. Constanten op elke bladzijde zijn een kat en een muis. Een leuk extraatje voor peuters om ze telkens te zoeken. De vrolijke kleuren, de stevige pagina’s en een ideaal formaat maken dit boek peuter-proof.

Beginnen doen we met overzichtsbeeld van de boerderij. Ijverige tellers of hun voorlezers beginnen er misschien dan al aan. Na het overzicht volgt het stap voor stap tellen tot tien. Zo zijn er één tractor, twee varkens, drie bomen enz. Wat me stoort is dat de tekst niet exact vertelt wat de illustratie weergeeft. Zo staat de tractor niet "op het pad", is er geen gras te zien bij peren “die in het gras vallen” en drie bomen samen kan je echt geen boomgaard noemen.

Eens aangekomen bij tien tellen we terug naar nul. Zo valt er één van de tien sokken van de waslijn en ontsnapt één van de negen schapen om zo tot respectievelijk negen en acht te komen. Eindigen gebeurt met een aangepast overzichtsbeeld. Als het de bedoeling was om de overzichten te koppelen aan het tellen tot tien en het verwijderen van eentje, is dat toch niet helemaal geslaagd. 

Niet helemaal overtuigd van dit teltussendoortje.