Dit prachtig prentenboek is een ode aan de grootvaders. Het boek bestaat uit twee delen. In het eerste deel wordt de lof gezongen van de superopa: "Mijn opa is een grootvader. Hij is de grootste grootvader die er bestaat. Hij is de vader van het land. Hij is de vader van het dorp. Hij is de vader van het bos. Hij is de vader van ons huis, en van zijn eigen kleine huis." Tot opa aan oma denkt, dan wordt hij stil. En dan kan niemand, ook geen kleine jongen, bij hem komen. Maar de kleine jongen kan wachten tot grootvader zijn naam noemt en " ... dan ben ik even zijn vader". Kleinvader? Prachtig en ontroerend en dat kan je ook zeggen over de illustraties. Ingrid Godon weet gevoelens te vatten in enkele lijnen. Dit boek is -voor mij- een klein meesterwerk.