Dit is het tweede deel van het ontwapenende en grappige dagboek van de veertienjarige Georgia Nicolson ( na 'Tijgers, Tanga's en Tongzoenen'). Ook in dit boek geeft ze op een vrolijke, directe en uitbundige manier haar kijk op haar dagelijkse frustraties en irritaties. Alleen is het niet meer zo verrassend als in het eerste deel, want het 'verhaal' loopt gewoon verder. Het boek blijft echter zeer herkenbaar zowel voor een al wat oudere lezer als voor een jongere. Het dagboek beslaat ongeveer drie maanden en loopt van juli tot en met oktober. En er is niets nieuws onder de zon : dezelfde thema’s als in deel 1 komen uitvoerig aan bod: ruzies thuis, verliefd zijn, school, uiterlijk, doorzettingsvermogen, de eeuwige trouw, het samenhorigheidsgevoel… Maar ze worden wel op dezelfde, schitterende manier gebracht. De dagboekfragmenten zijn zo minitieus dat ze soms van uur tot uur weergeven wat er in het leven van Georgia gebeurt. De taal is heel erg direct, precies en gekruid met ‘schaterlachwekkende overdrijvingen’. Geen gezever, Georgia gaat recht op haar doel af, en dat leidt tot heel wat hilarische situaties, met af en toe negatieve consequenties. Je kan dit boek niet los van het eerste deel lezen. Het verhaal loopt immers gewoon door. Bepaalde fragmenten zijn echt niet te volgen als je de voorgeschiedenis niet kent. De gerestylede kaft vind ik ook hier een minpunt. Maar laat dat vooral je leesplezier niet bederven, want ook dit is en blijft – binnen de reeks - een dijk van een boek.