Kikker en het Nieuwjaar

Kikker, Beertje, Eend, Haas en Rat glijden op de slee naar Varkentje. Elk jaar zorgt Varkentje immers voor een heerlijk nieuwjaarsdiner. Ze hangt dan lichtjes in de bomen en bereidt de heerlijkste hapjes. Deze keer treffen ze bij hun aankomst alleen een omgevallen ladder aan. De meeste lichtjes zitten nog in de mand en Varkentje zit in een stoel met een doek om haar poot. Het lijkt alsof dit jaar zonder feest zal worden ingezet. Nadat ze Varkentje te rusten hebben gestuurd, gaan de vrienden zelf aan de slag. Zo schuiven ze uiteindelijk toch nog aan aan een nieuwjaarsdiner tegen een achtergrond van met lichtjes versierde bomen.
'Naar Max Velthuijs' staat er op de cover te lezen. Dat is ook merkbaar. Alle figuren zijn aanwezig. De sfeer van alomtegenwoordige vriendschap en gezelligheid zit ook in dit verhaal verwerkt. Maar … Zijn het de lijnen die te strak getrokken werden? De kleuren die het aquareleffect missen? Of de ogen van Kikker die zo anders zijn? De illustraties missen iets. Ze lijken minder te leven.
Het is mooi om het oeuvre van Max Velthuijs in stand te houden. Het is goed om zijn werk levend te houden. Maar uitgeven ‘naar’ Max Velthuijs lijkt mij een vergissing. Deze vlakke duplicaten missen de hand van de schepper. Het is dan ook jammer ze aan te treffen naast het authentieke werk. In dit geval doet deze commerciële vondst alleen maar oneer aan de hand van een grootmeester die niet te evenaren valt.