Dit boek is zoals de ondertitel al zegt een verhaal over Jet en haar dove zusje Keet. Wanneer Keet geboren wordt, is iedereen blij. Maar dan blijkt dat Keet doof is. Voor Jet maakt dit niets uit, ze praat in gedachten met haar zusje. Maar voor haar ouders lijkt dit een onoverkomelijke ramp. De hele omgeving weet niet hoe hierop te reageren. Het lijkt wel of Jet de enige is die nog steeds de baby ziet die haar zusje is. De anderen in de omgeving zijn bezig met testen, testen en testen. Het gezin leert gebarentaal en krijgt een gezinsbegeleidster die hen met Keet leert omgaan. Op een dag stelt zij wonderoren voor. Jet krijgt een cochleair implantaat. Eerst staat de familie hier wat weigerachtig tegenover. Wat als de operatie mislukt? Maar ze besluiten ervoor te gaan. En jawel, Keet kan horen. Maar Keet kan nog steeds niet spreken … tot ze uiteindelijk toch haar eerste woordje zegt. Dit boek is gebaseerd op waargebeurde feiten. Deze zijn echter zo eenvoudig weergegeven dat het nogal cliché en melig overkomt. De pasteltekeningen bekrachtigen dit enkel maar. Hoewel dit boek herkenbaar is en op niveau van jonge lezers - of toehoorders - is geschreven, miste ik verrassende en originele elementen die het verhaal persoonlijker maken. Hierdoor ben je als lezer jammer genoeg niet echt betrokken, bij wat wel een aangrijpend verhaal had kunnen zijn.