Kattenkwaad – De broodfabriek

De familie Woef Woef heeft een broodfabriek waar allerlei lekkere broodjes gemaakt en verkocht worden. En waar lekkers is, daar is – miauw miauw – de kattenbrigade! De acht geniepige katten hebben snel in de gaten hoe er brood moet worden gebakken, en willen het zelf proberen. Ze sluipen 's nachts de fabriek binnen en gaan meteen aan de slag: ingrediënten samenvoegen (hoeveel was dat ook alweer?), alles kneden (lekker veel) en de oven in! Maar al snel blijkt dat het bakken van een brood niet altijd van een leien dakje gaat. Een luide knal en een ‘miauw’? Dat ruikt naar kattenkwaad!

Noriko Kudoh's eerste boek uit de reeks ‘Kattenkwaad’ is nu ook in het Nederlands een feit: de acht katten zien er poeslief uit, maar zetten hun beste pootje voor om voor de nodige opschudding in het dorp te zorgen. Hoewel ondeugende kwajongensstreken altijd voor het nodige jolijt zorgen bij kinderen, doet het verhaal hier toch ietwat vreemd aan en leest het niet zo vlot. Hun kattenkwaad is best verregaand en de straf die de katten krijgen, is dat al helemaal. De acht katten zien er bovendien allemaal identiek uit, hebben geen namen noch eigen karaktereigenschappen. Het verhaal springt ook fragmentarisch verder in de tijd, soms met enkele minuten, andere keren is het uren later, waardoor de onsamenhangendheid nog verder bevreemdt.

De tekenstijl en de naam van de auteur verraden dat het boekje oorspronkelijk Japans is, iets wat misschien ook meteen een verklaring is waarom bepaalde elementen zo bevreemdend aanvoelen. De tekeningen zijn vrij statisch, maar tonen desondanks veel kleine elementen en tekstjes, waardoor het boek drukker aanvoelt dan het verhaal eigenlijk is. Bovendien vertonen de tekeningen weinig sfeer en worden de humor en spanning — die het verhaal op zich wel in zich draagt — niet echt vertaald in de prenten.

Amusant is het dus zeker wel, en bevreemdend is allesbehalve een reden om het af te doen als een slecht boek. Het boekje is schattig, het kattenkwaad koddig. Maar met de beste wil van de wereld, het kan me niet echt bekoren.