Stan gaat slapen, mama geeft hem een dikke knuffel en zegt dan: 'Nu lekker slapen, Stan. Oogjes dicht en mama niet meer roepen.' Als hij echt niet kan slapen moet hij aan leuke dingen denken, zegt mama nog. Maar hoe erg Stan ook zijn best doet, slapen lukt niet. Het wordt ook donker in zijn kamer en ... hoort hij daar geen raar geluid? Krampachtig gaat hij aan iets leuks denken: zijn troetel dino en zijn sterrenspookje die met hem spelen. Nog meer sterrenspookjes en nog een grotere troeteldino. Dan denkt Stan aan een heel groot en leuk ding: zijn sterrenspookje wordt heel groot. Moe van het denken valt hij in slaap.
Herkenbaar verhaaltje voor het slapen gaan, maar of kleuters het vaak opnieuw zullen willen horen durf ik te betwijfelen.