Jordi is een jongen van dertien jaar. Zijn belangrijkste hobby is gitaarspelen en hij schrijft zijn eigen liedjes, met een filosofische inslag. Niemand weet dat die liedjes echt zeer goed zijn, behalve zijn oom Bram. Bram studeert eventmanagement en wil Jordi zeer graag lanceren. Zelfs Jordi’s ouders weten niet hoe goed Jordi kan spelen en ze sturen hem op gitaarles zodat hij niet meer “klungelt”. Demian, zijn gitaarleraar is ook in de wolken over het talent van Jordi.
Dit talent wil Jordi heel graag tonen op het lustrumfeest van zijn school. Tot dan moet het geheim blijven. Daar denken zijn klasgenoten anders over. De meisjes kibbelen omwille van een dans die ze willen doen en Anthony en Youssef zullen een stukje straatvoetbal ten beste geven. Dat maakt hen nu al populair op school.
Al deze voorbereidingen zorgen voor de nodige spanningen. Iedereen wil immers beroemd worden. Behalve Brent. Jordi trekt meer en meer met Brent op. Hij wil Brent zelfs strelen … Is dat wel normaal? Terwijl de anderen zich op het schoolplein bezig houden met de repetities voor het lustrumfeest, maakt Jordi zich zorgen om zijn gevoelens.
Wanneer het eindelijk bijna lustrumfeest is, gebeurt er iets verschrikkelijks. De school moet worden ontruimd omwille van bedreigingen … En die bedreigingen zouden van Brent komen. Jordi, Anthony en Youssef geloven er niks van en starten hun eigen onderzoek. Ondertussen staat Brent wel onder verdenking bij de politie en is hij op school niet meer welkom. Jordi verdenkt Emily en Tijn. Maar is dat terecht?
Dit boek bevat elementen van een speurdersavontuur, maar gaat vooral in op de normale gevoelens van een dertienjarige. De leefwereld van Jordi is zeer bijzonder, maar in zijn manier van denken zullen de meeste twaalfjarigen zich wel herkennen. Dat maakt het boek erg sterk en vlot leesbaar. Hoewel de speurtocht wat langdradig dreigt te worden, heeft de auteur een zeer aangename schrijfstijl. Met plezier lees je het verhaal uit, tot het - weliswaar niet erg verrassende - einde.