Dit young adult-boek behoort tot de reeks "Politie niet betreden". Je herkent de boeken aan de rood-witte elastiek die rond het boek zit. Het zijn één voor één spannende verhalen. In dit verhaal speelt Sam de hoofdrol. Ze haalt slechte cijfers op school en ook haar gedrag laat te wensen over. Sam moet nablijven met haar docent, mevrouw Willow, om haar gedrag te bespreken. Wanneer ze even alleen wordt gelaten, krijgt ze de kans om haar punten aan te passen op de computer. Kort nadien, breekt brand uit in dit lokaal. Haar docent is nog aanwezig. Sam belt de hulpdiensten. Ze komen net op tijd, maar haar docent ligt zwaargewond in coma. Sam voelt zicht schuldig. Even later ontvangt Sam een dreigbrief. Ze heeft bovendien een vreemd voorgevoel dat de brand is aangestoken. Sam denkt de brandstichter te kunnen ontmaskeren. Maar is dat wel een goed idee? Wanneer Sam enkele maanden later met de klas op dropping vertrekt, voelt Sam zich opgejaagd. Ze heeft het gevoel dat er jacht op haar wordt gemaakt. Ze vertrouwt niemand meer.

Het boek start met een proloog. In dit korte stukje wordt al een tipje van de sluier gelicht. Je voelt meteen de spanning. Dit stukje vind je ook later terug in het verhaal (p.128). De rode draad van het verhaal wordt verteld vanuit het standpunt van Sam. Dit wordt afgewisseld met korte tussenstukken. Ze worden verteld vanuit het standpunt van Wolf. Maar als lezer, ken je deze persoon nog niet. Ze zijn in witte letters gedrukt op een zwarte achtergrond. Dit maakt het geheimzinnig. Regelmatig volgen gelijkaardige stukken. Ze zorgen voor een zekere spanning.

Het aantal personages in dit boek is beperkt gehouden. Naast Sam, haar docent en de onbekende Wolf, leer je ook Sterre kennen en haar vriend Dylan. Naast het ontmaskeren van de brandstichter wordt ook een gevoelig en actueel thema aangekaart, namelijk sexting. Foto's, waarvan Sterre niet wou dat iemand ze zag, werden publiek gemaakt. Hier ontbreekt jammer genoeg wat meer diepgang. Zouden beide daders iets met elkaar te maken hebben? Met deze vraag blijf je als lezer tot het einde zitten. Het is een goed verhaal, dat boeit tot het einde. Er gebeuren veel dingen, in een hoog tempo. Je wil steeds verder lezen, vooral omdat het wordt verteld vanuit twee perspectieven. De schrijfstijl met vele beschrijvingen jagen je soms de stuipen op het lijf. Het boek blijft boeiend en het einde is origineel en verrassend, maar ook abrupt zonder veel extra uitleg.