Tracy Banghart zegt zelf dat ze graag boeken schrijft over sterke, realistische vrouwen die elkaar steunen. Dit is zeker het geval in haar nieuwe boek “The Iron Sisters”, met twee vrouwelijke hoofdpersonages die in een harde mannenwereld hun mannetje proberen te staan.

Viridia is een mannenwereld. Voor vrouwen is bijna alles wettelijk verboden, behalve baby’s krijgen, zwoegen in fabrieken en huizen van rijkelui schoonmaken. Maar niet alle vrouwen zijn hier tevreden mee, en een ervan is Nomi. Ze is vastberaden en fel en zegt wat ze denkt. Haar zus, Serina, is haar tegenpool. Ze is meegaand en werd opgevoed om mannen te volgen en zich aan te passen aan wat nodig is.

Maar dan komen beide meisjes terecht in twee uiteenlopende situaties. Nomi woont in het paleis en dingt mee naar de hand van de kroonprins. Serina zit gevangen op het eiland Verwoesting. Beide zussen zetten alles op alles op te overleven en elkaar te redden. Want zowel op Verwoesting als in het paleis is het levensgevaarlijk. En op beide plaatsen is het van levensbelang om te weten wie je wel of niet kan vertrouwen.

Deze softcover is het eerste deel van een dubbelluik. De schrijfstijl van Banghart is snel en rechttoe rechtaan. De hoofdstukken worden afwisselend geschreven vanuit het standpunt van elke zus. De hoofdpersonages zijn duidelijk tegenpolen, maar ze worden niet echt diepgaand uitgewerkt. Hier had meer mee kunnen gedaan worden. De karakters blijven wat drijven op de oppervlakte. Het verhaal lijkt soms op “De Selectie” van Kiera Cass gemengd met “De Hongerspelen” van Suzanne Collins. Hierdoor oogt het soms weinig origineel. In juni 2020 verschijnt deel twee. Omdat dit deel ergens in het midden van het verhaal stopt, ben ik wel benieuwd naar deel twee. Maar een hoogvlieger kan je het verhaal niet noemen. Misschien komt er in het tweede deel de veelbelovende revolutie waar er wordt gewerkt aan de emancipatie van de vrouwen? Benieuwd hoe het vervolg van het verhaal vorm zal krijgen.