In de savanne leven de mooiste maar ook de lelijkste dieren. De vijf lelijkste dieren bezingen hun kwaliteiten in dit boek. Dit zijn: het wrattenzwijn, de hyena, de oorgier, de gnoe en de maraboe. Eén voor één stellen ze zich voor in een mooi versje, zoals de gnoe bijvoorbeeld: 'Die baard, die staart, die vacht, zo lelijk als de nacht.' Elk op hun beurt passeren ze de revue. En op het einde van hun acte de présence zingen ze samen: 'We zijn een lelijk stel, een vreselijk lelijk stel ..."  En als ze uitgezongen zijn verschijnen al de andere savannebewoners en zingen heel luid de lof van hun 'liefste' en 'mooiste' vrienden.

Heel leuk en humoristisch verhaal, mooi geïllustreerd en fris ogend. De vertaling door Bette Westera lijkt mij heel getrouw en naar het einde van dit verhaal krijg je zin om luidop het savannelied hardop mee te brullen. De expressieve toets en de dynamiek die van de mooi getekende dieren uitgaat, maakt het geheel aantrekkelijk en zeer aanstekelijk om opnieuw en opnieuw voor te lezen. Smaken verschillen in ieder geval: wat de een raar en lelijk vindt, vindt de ander heel normaal en aantrekkelijk. Dat is het bijzondere aan dit boekje, dat ieder dier zijn nut heeft in de jungle en dat ze elkaar op de één of andere manier versterken. Een frisse kijk op dieren en heel ludiek verteld.