Maarten en Ann hebben samen één zoon, Philip. Ze zijn net verhuisd naar de stad. De oma van Philippe leidt aan dementie. Philippe heeft een heel hechte band met zijn oma. Aan haar durft hij dingen te vragen die hij nooit aan zijn moeder zou vragen.
Wanneer Philip zijn oma opzoekt en verloren rijdt met de metro, overkomt hem iets vreemds. In de metro wordt hij als Olaf aangesproken en uitgescholden door twee jongeren. Philip kan dit niet plaatsen, tot hij een jongen ontmoet die als twee druppels water op hem gelijkt. Olaf en Philip lijken wel een identieke tweeling. Alleen hun karakters zijn enorm verschillend. Philip is de zorgzame, voorzichtige en attente jongen. Olaf daarentegen is roekeloos en is met allerlei louche zaken bezig. Door deze toevallige ontmoeting begint Philippe aan alles te twijfelen. Het kan bijna niet anders of zij hebben dezelfde ouders. Maar hun leefwerelden verschillen zo. En wil Philip wel weten of hij de broer is van de roekeloze Olaf?
Uiteindelijk besluiten ze samen om het toch uit te pluizen. Maar of ze blij zijn met het resultaat van de zoektocht …
Het verhaal is in weinig opzichten verrassend. Ik kan me niet van de indruk ontdoen dat ik het plot nog al eens ergens heb opgevangen: in een ander boek, een film. Niettemin is het heel vlot geschreven en zal het zeker het doelpubliek bekoren.
Het is het klassieke verhaal van 'de goede' versus 'de slechte' kwade dat hier wordt uitgewerkt. En, hoe opgroeien in een ander milieu ervoor kan voor zorgen dat je toekomst er helemaal anders gaat uitzien ...
Ook de cover is zeer sterk. Hij nodigt uit om het boek vast te nemen en de korte inhoud achteraan zal jongeren vanaf elf jaar zeker aanspreken om aan het verhaal te beginnen.
Kort samengevat: voor mij, als volwassene is het een best goed boek, dat echter allesbehalve verrassend is. Voor de jongeren waarvoor het geschreven is is het verhaal spannend genoeg, en ook vlot geschreven zodat ze het zeker zullen uitlezen.