Het verloren boek

Konijntje Tommie groeit op in een stad vol boeken. Iedereen rondom hem is voortdurend verdiept in een boek. Tommie zelf speelt liever buiten. ‘Wat is er zo bijzonder aan boeken?’, vraagt hij zich af. Maar op een dag vindt Tommie een boek en gaat hij op zoek naar waar dat boek vandaan kan komen. Zo komt hij terecht in de wereld van de mensen. Daar leest niemand nog een boek. Iedereen kijkt er alleen nog maar naar schermpjes. Niemand heeft oog voor dat kleine konijntje. Hij begint dan maar te lezen in zijn boek en wordt helemaal meegezogen in het verhaal: hij maakt nieuwe vrienden en beleeft heel wat avonturen. Als Tommie ’s avonds terugkomt in Konijnenstad vertelt hij, voor het eerst, een verhaaltje voor het slapengaan aan zijn vrienden. Boeken zijn wel bijzonder!

Een prentenboek over helemaal opgaan in een boek en het plezier daarbij dat je iedereen toewenst: de tijd uit het oog verliezen en vrienden worden met de personages in je boek. Jammer genoeg werd ik in dit boek niet meegezogen. De teksten zijn kort en de tekeningen niet zo bijzonder. Tommie werd voor mij geen personage dat ik me lang zal herinneren. Zijn vriendinnetje in het boek krijgt niet eens een naam en is daarom helemaal gedoemd om vergeten te worden.

Kleuters, toch de doelgroep voor dit boek, lijken me nog te jong om het opgaan in een boek zelf te ervaren. Het idee achter dit boek is daarom voor kleuters nogal vergezocht. Mijn testpubliek vroeg na het einde van het boek nog steeds van wie het verloren boek nu was en bleef een beetje teleurgesteld achter.