Het poezenhuis

Zoals de voorkaft aankondigt, is dit poezenboek een prentenboek met verrassingen. De afbeelding van de uitgebreide poezenfamilie in de voordeur geeft tevens een voorsmaakje van wat er zich binnen in het boek afspeelt. Elke dubbele bladzijde neemt de lezer - of eerder kijker, want de tekst is erg summier - mee naar één van de kamers in het huis. Herkenbaar met alle nodige attributen worden keuken, woonkamer, slaapkamer, badkamer en ten slotte zolder voorgesteld. Deze in felle kleuren geschilderde ruimten vormen het decor van tal van poezenactiviteiten. De bedrijvige, zwart afgelijnde poezen zorgen ervoor dat er op elke bladzijde heel wat te zien is. Alsof de chaos die ze zelf creëren nog niet voldoende is, duiken achter elk luikje en flapje ook een stel beweeglijke muizen op. Wie de laatste dubbele bladzijde openklapt, ziet een volgeladen wagen vertrekken. De poezen nemen vakantie en heel even lijkt het alsof de achtergrond met huis en tuin van rust vervuld is. Dit is slechts schijn, want als de katten van huis zijn, dan … Wie het hele boek heeft doorbladerd en verkend kan opnieuw beginnen op zoek naar ‘Supermuis’. Het concept is niet nieuw maar de ingenieuze wijze waarop draaiend aan een schijf of zacht trekkend aan een strook een beweging het hele blad vult, is knap. Het boek geeft de indruk met veel plezier en humor te zijn bedacht. Wellicht bezorgt het ook tal van kinderen, mits voorzichtig gebruikt, heel wat kijkplezier.