'Het meisje dat geen tranen had' is een prentenboek over een meisje dat graag zou kunnen huilen. Dat kan ze voorlopig niet en daarom besluit ze op zoek te gaan naar tranen. Ze reist door verschillende landen, waar haar steeds wordt voorgesteld om iets te ruilen. Zo kan ze haar stem ruilen, haar ogen, haar gehoor voor tranen. Maar steeds besluit ze dat dat nog erger zal zijn dan geen tranen te hebben.
Op het eind van het boek maakt haar moeder haar wakker. Het blijkt maar een droom te zijn. Wat is ze blij … en twee tranen van vreugde rollen over haar gezicht.
Dat dit verhaal niet veel voorstelt, hoef ik je na het vertellen van het plot waarschijnlijk niet te zeggen. Ook de tekeningen in dit boek zijn erg flauw. De prenten, die twee bladzijden beslagen, bevatten weinig details en zijn niet erg bijzonder in kleur of techniek.