Het lied van de Zeeprinses

De Zeeprinses houdt van muziek. Ze speelt prachtig op haar gitaar en haar windorgel, gemaakt van schelpen en stukjes hout, tingelt mee. Op een afgelegen eiland zingt ze haar betoverende lied. Vroeger kon ze niet zingen en haar zusjes stopten watjes in hun oren. Maar ze heeft veel geoefend en ze zou zo graag weer eens voor haar zussen zingen. Er spoelt een fles aan op het strand, met een briefje erin van de Bloemenprinses die haar mist. Zeeprinses reist over zee en komt onderweg koningfanten en flabongo’s tegen die met haar meegaan. Tijdens het dansfeest op het einde maken ze met z’n allen muziek. 'Het lied van de Zeeprinses' is een nieuw deel in de kleurrijke Prinsessenreeks. Het zijn stuk voor stuk bijzondere prentenboeken met een apart sprookjesgehalte. De verrassende illustraties bestaan uit collages van stukjes stof, linten, knipsels, parels en juweeltjes, knopen, schelpen, pluimpjes, haar, enzovoort, tegen een achtergrond van met waterverf ingekleurde schetsen. Het geheel komt nogal druk en warrig over en dat gevoel wordt versterkt door de tekst. Die is nogal fragmentarisch en staat bovendien in een steeds van grootte wisselend lettertype. De krullerige, golvende zinnen die in de illustraties staan, zijn niet gemakkelijk leesbaar, wat het tot een hele opdracht maakt dit prentenboek voor te lezen. Een mooi strikje houdt het boek dicht en de kaft is door de glitters allicht behoorlijk aantrekkelijk voor kleine prinsesjes.