Een eerste vluchtige blik op de kaft deed me denken aan 'Moek gaat op wereldreis', een subliem prentenboek, durf ik wel stellen. Wie het nog niet in huis heeft, schaffe zich een exemplaar aan en geniet! Wat niet helemaal gezegd kan worden over dit boek, dat overigens van een andere auteur is, om dat maar meteen duidelijk te stellen. Die eerste blik was vluchtig, nietwaar?
Nu, Marion Billet heeft haar sporen al wel verdiend in het prentenboekenwereldje. Niet dat haar tekeningen uitblinken in originaliteit en spitsvondigheid, maar ze stralen een heerlijke naïviteit uit die peuters en kleuters wel weten te smaken. Enkele jaren geleden maakte ze trouwens een leuke pop-upversie van 'Goudlokje en de drie beren', waar je als een theatertje mee kon spelen.
In dit boek belanden we in het land van de kleintjes, waar allerlei diersoorten harmonieus samenleven, ongeacht of ze elkaar in het echte leven liever de strot afbijten of duizenden kilometers van elkaar wonen. Hé, dit is een prentenboek, dus moet het kunnen. We volgen onze kleine beer, muis, konijn, olifant etc. door hun dag, waarin er aangekleed, ontbeten, gespeeld, gewinkeld, ... moet worden. Op elke dubbele pagina wordt in snoepjeskleurtjes een moment van de dag uitgebeeld. Leuk is dat het boek op verschillende niveaus kan gebruikt worden: puur als kijkboek, maar ook als zoekboek wanneer je de dingen in de balk onderaan de pagina gaat opzoeken in de tekst. Daarnaast wordt er ook telkens een vraag gesteld, dus het boek is meer dan een louter pastelkleurig universum dat voor een volwassene misschien wel erg zeemzoeterig kan overkomen.
Wel bizar dat de kleine olifant het lelijke 'eendje' van dienst moet zijn. De plaatsing van zijn slurf lijkt me anatomisch niet meteen verantwoord, wat lichtjes storend werkt, al zal dit het doelpubliek allicht ontgaan.
Toch een beetje zonde, want dit boek heeft voldoende elementen om de kleuter te bekoren. Al geniet Moek nog steeds de voorkeur!