Alle dieren in het bos hebben zich verkleed voor het grote feest. Een voor een laat Meerkat ze binnen – alleen Kameleon mag er niet in. Wanneer hij uiteindelijk toch binnengeraakt, vindt hij het er veel te druk en kruipt hij het raam uit, tot hoog in een boom. Daar ontdekt hij dat ook Haas de drukte ontvlucht is.

Het leuke is dat alle dieren zich verkleed hebben in andere dieren. Vaak zijn dat geen evidente vermommingen, in die zin dat ze veraf staan van het dier in kwestie. Zo is Beer verkleed als lieveheersbeestje, Gloeiworm als vis, en Olifant als een vogel. Dat maakt het niet altijd makkelijk maar het geeft je heel veel te zien en te ontcijferen. En de illustraties zijn zo’n lust voor het oog dat je eindeloos wil blijven kijken. Waarom Kameleon niet binnen mag, blijft enigszins een raadsel. Omdat hij als raket, boot en vervolgens als huis, en dus niet als dier verkleed is? Dat zou verklaren waarom hij wel toegelaten wordt met de hoorns op die iemand verloren is. De hoorns hebben ook een geel lintje, zoals elk ander dier er een opgespeld heeft; ligt daarin de verklaring? Je komt het niet te weten.

Het verhaal is niet echt sterk, maar wel aardig, en herkenbaar voor kinderen die wel eens overprikkeld raken. Zij krijgen de boodschap mee dat dat oké is en dat je mag zijn wie je bent. De tekst is helaas ronduit zwak te noemen: “We gaan nog niet naar huis, nog lange niet.” Op de volgende bladzijde gevolgd door: “Van je een twee drie, en we zijn nog lang niet thuis.” Dat is oprecht jammer, bij een prentenboek dat zo’n feest is om naar te kijken.