Het abc van aardvarken, bidsprinkhaan en chimpansee

Tussen het aardvarken en de zeeotter maken nog negentien andere dieren deel uit van dit dierenalfabet. Er werd niet altijd voor de meest evidente namen gekozen en dat maakt het voor de jonge lezers, voor wie dit boekje is bedoeld, aantrekkelijk en verrijkend. Aantrekkelijk voor de doelgroep is ook de lay-out van de illustraties. Ze beslaan telkens één bladzijde. Janneke Houtzager deed zichtbaar hard haar best om de dieren zo waarheidsgetrouw weer te geven. Het jong en de moeder nemen een evenwichtige positie in op het blad en de beginletter zit vaak in balans verweven in het geheel. De illustraties lijken wel netjes gecalqueerde tekeningen zoals we ze vroeger in het poëziealbum zagen: kinderlijk, perspectiefloos, met een beetje vreemde verhoudingen, maar zorgvuldig, netjes ingekleurd. Ondanks de stunteligheid toch rustgevend om naar te kijken.

Bij zo’n tekening in het poëziealbum hoorde ook een tekstje op de linker bladzijde. Ook in dit boek kreeg elke illustratie een tekstje. Ze rijmen en bevatten ook ritme.

"Ik eet veel, grijp met mijn pootjes alles wat ik vangen kan. En als ik genoeg heb, lik ik ze schoon, zo netjes ben ik dan" hoort bij de bidsprinkhaan.

"Mijn mama rent super, super, super snel. Mijn mama is de beste, echt wel! Ik kan niet wachten tot ik groot ben en dan net zo super, super snel als mama ren", zegt het jachtluipaard.

Deze tekstjes zijn nauwelijks aantrekkelijk noch verrijkend te noemen. Dat is jammer want zo blijft dit een brave, mooi verzorgde uitgave zonder uitdaging.