Dit boek wil aan kinderen en jongeren tussen pakweg een jaar of negen en dertien praktische tips en adviezen geven met betrekking tot diverse onderwerpen in hun dagdagelijkse bestaan, gaande van het nemen van het openbaar vervoer, over het verzorgen van een huisdier tot het opwarmen van een pizza en dit zonder steeds uitleg te moeten vragen aan de ouders. Ik veronderstel dat vooral ouders het zullen waarderen als hun kroost de tips met betrekking tot het opruimen van de slaapkamer en het plannen van huiswerk perfect zou opvolgen, maar of hun kinderen daar hetzelfde over zullen denken is maar de vraag … Praktische raadgevingen heeft het boek in overvloed, ingedeeld in diverse hoofdstukken met onder meer titels als ‘Hoe kan ik mezelf redden als ik honger heb?’, ‘Hoe kan ik mezelf redden als ik mezelf pijn heb gedaan?’ en ‘Hoe kan ik mezelf redden als ik ga feestvieren?’. Voor elk wat wils dus en vaak gaat het inderdaad om duidelijk uitvoerbare zaken, al stelt de auteur het iets overdreveners voor als "survivaltips voor de dagdagelijkse taken". Vraag is ook wie door het boek aangesproken moet worden. Soms is de formulering nogal belerend en kinderachtig, waardoor de oudsten uit de beoogde doelgroep zich betutteld zullen voelen. Ook zullen veel kinderen een groot aantal zaken al meegekregen hebben van, jawel, hun ouders. Daar staat tegenover dat er wel degelijk een publiek bestaat voor dergelijke boeken, al is in dit specifieke geval de titel wat extreem gesteld. Nog even een woordje over de illustraties in dit boek, die ons wel wisten te bekoren, maar die ons toch vaak deden denken aan de tekeningen van Sabien Clement, zeker waar het de jolige aapjes betrof. Het woord ‘plagiaat’ dook eventjes in ons hoofd op … Verder betreuren we ook de sombere donkergrijze kleur die gebruikt werd voor de inhoudstafel en de aanhef van de hoofdstukken; het zorgt voor een lichtjes bedrukt gevoel bij de lezer, alsof het boek geen plezierige inhoud te bieden heeft, terwijl dat toch wel het geval is. Conclusie: bruikbaar boekje voor kinderen die zichzelf uit de slag willen trekken zonder meteen naar hun ouders te moeten hollen.