Heksenwens

Umansky schreef al meer dan 130 boeken en zorgde deze keer voor een nieuw avontuur van Elsie Pekel en Magenta Spits, de Rode Heks.

Hoewel dit niet het eerste deel uit de reeks is, kon ik het eenvoudige verhaal makkelijk volgen. Elsie werkt bij haar vader in een saai winkeltje. Er valt weinig te beleven en eigenlijk vindt ze het veel leuker om voor Magenta te werken in haar postorderbedrijfje. Dat is een win-winsituatie, want Elsie wordt goed betaald en ze zet de fouten en de chaos van haar bazin recht. Aan Magenta is er immers geen grote onderneemster verloren gegaan. Elsie wilt beetje bij beetje beter leren toveren en Magenta gelooft in haar kunnen. Ze neemt haar mee naar de Betoveringsbazaar waar ze samen met wat vriendinnen van Magenta, de ontsnapte geest Frank, raaf Corbett en hondje Lastpak doldwaze avonturen beleeft.

Umansky zorgde voor een zeer luchtig boek dat bijna 200 bladzijden telt. Het vrij grote lettertype, de brede interlinie, de vele zwart-wit-illustraties en het niet uitlijnen van de tekst zorgen ervoor dat je doorheen het boek vliegt. Op zich gebeurt er niet zoveel maar de auteur houdt echt wel van uitgebreide beschrijvingen en opsommingen. De fantasie schiet alle kanten uit waardoor het allemaal wat absurd wordt. Voor mij absoluut wat van het goede te veel.

De verhaallijn is zeker te volgen door jonge lezers, maar aan sommige zinnen lijkt geen einde te komen zodat dat het lezen wel bemoeilijkt. Ook sommige woordkeuzes (of ligt het aan de vertaling) lieten mij Google raadplegen. “Verordonneren” lijkt me bijvoorbeeld een zeer ver gezocht synoniem van 'beslissen', en zo slopen er nog wel een aantal woorden die mijn wenkbrauwen deden fronsen in het boek.

Persoonlijk vind ik niet zoveel aan deze reeks, maar ik kan me inbeelden dat jonge lezers er wel hun plezier in vinden. Er liggen binnenkort trouwens twee nieuwe delen in de winkelrekken, nl. Heksenwinkel en Heksenwinter.