Linda is zoals een meisje hoort te zijn in een voorspelbaar boek. Ze heeft geen echte vrienden en weet niet goed hoe ze zich moet gedragen in een groep. Ze is liever op zichzelf (zoals een schildpad).
Ze houdt van dieren en wil zoals alle meisjes een huisdier. Maar dan is er natuurlijk het jongere broertje dat allergisch is aan huisdieren …
Ze vindt een gewond poesje en neemt de verzorgende taak op zich. Ze verstopt het beestje in het tuinhuis en kan dit geruime tijd verborgen houden voor haar ouders. Ze geeft de poes de naam: Hebbes. Dit legt ineens de link naar de cover en de titel. Een van de leukere elementen in het boek.
Toch begint haar geweten na een tijdje te knagen wanneer ze inziet dat het beestje waarschijnlijk gemist wordt door iemand. Een poster met een foto van de poes en het woord  ‘vermist’ maken het allemaal nog moeilijker. Ze twijfelt en praat er met niemand over. Haar twijfels worden moraliserend maar mooi verwoord. Natuurlijk neemt ze de juiste beslissing en eindigt het verhaal met een gezellige koffiekrans.
'Hebbes!' is een eenvoudig geschreven, voorspelbaar en vrij moraliserend kinderboek. Eenvoudig op het vlak van taal en inhoud. Op het vlak van taalgebruik kan dit een voordeel zijn. Het boek wordt aangeraden aan 9+, maar is volgens mij ook (vooral) op jongere leeftijd te lezen. Ook kinderen met leesproblemen zullen dit boek gemakkelijk aan kunnen.
Het boek is het vijfde deel in een reeks. Bij elk deel staat het hoofdpersonage voor een figuur uit de axenroos. Dit hoofdpersonage weerspiegelt de schildpad. Ze is teruggetrokken, twijfelt en heeft moeite om keuzes te maken.
Het verhaal komt zeer traag op gang. Gelukkig is het einde wat vlotter geschreven zodat je een positief gevoel overhoudt aan dit boek.