Haai! riep het kleine visje

Sprot vindt het leuk om de andere zeedieren de stuipen op het lijf te jagen door ze wijs te maken dat de vreselijke haai eraan komt. Hij lacht zich te pletter tot hij zelf oog in oog staat met de enge haai. Het pop-upprentenboek moet het hebben van de beelden die zich bij het openen ontvouwen.Enkel dit verrassingselement is “leuk” aan deze uitgave. Vormelijk staat het nergens. De enige kwaliteit van de zeedieren is dat ze in het frame van het boek passen als je het dicht doet. De kleuren zijn primair gebruikt en spreken absoluut niet tot de verbeelding. En inhoudelijk is het een ware ramp. Het krampachtige rijm haalt het ritme uit de tekst. Hierdoor wordt zelfs voorlezen een karwei.