Grubs Grady wordt abrupt ingewijd in de wereld van magie en van het kwaad, als zijn ouders en zijn zus op een gruwelijke manier afgeslacht worden. Hij kan op het nippertje ontsnappen omdat hij – zonder dat hij zich daarvan bewust is – zijn magische krachten gebruikt heeft. Die nacht leert Grubs 3 dingen : 1/ de wereld is verdorven, 2/ er is magie en 3/ demonen bestaan echt. Na die afgrijselijke nacht vol dood en verderf belandt hij in een psychiatrische instelling. Het gaat van kwaad tot erger, totdat zijn oom Derwisj hem opzoekt en hem later mee naar huis neemt. Derwisj beschikt ook over magische krachten en wijdt hem stap voor stap in in de wereld van demonen en magie én in de familiegeheimen. Grubs maakt ook kennis met Bill-E, een jongen van zijn leeftijd waar Derwisj zich over ontfermd heeft en met Meera, Derwisj’ vriendin. Samen met Bill-E doet hij vreemde ontdekkingen. Blijkt dat Derwisj hem niet alles vertelt. Waarom die nachtelijke uitstapjes? En wat is het belang van het schaakspel? In een finale, waarbij de auteur alle registers opentrekt, slaagt Grubs erin de demonen terug te drijven. Maar de vraag is: voor hoelang ? Voor liefhebbers van griezelen en demonen is deze nieuwe Demonata-reeks van Darren Shan waarschijnlijk om van te smullen, maar je moet wel van het genre houden. Je moet afstand kunnen nemen van de realiteit en je laten onderdompelen in een wereld van geweld en dood. Je moet ook de magische krachten voor lief nemen die ervoor zorgen dat afgerukte lichaamsdelen weer teruggeplaatst kunnen worden en zo. Je moet de drie dingen die Grubs in die verschrikkelijke nacht geleerd heeft accepteren, anders kan je er beter niet aan beginnen. Enige kennis van de regels van het schaakspel is mooi meegenomen, maar niet echt noodzakelijk. Dit is het eerste – overigens vlot geschreven - deel van een nieuwe reeks. Demonen en magie komen enkel in het begin en op het einde aan bod. Tussenin schetst de auteur de achtergrond waartegen de volgende delen van de reeks zich ongetwijfeld zullen afspelen. Maar de begin- en slotscènes zijn voor mij een brug te ver. Dit zijn geen griezelscènes meer; voor mij is dit pure horror. Dat belooft voor de volgende delen. Voor mij hoeft het niet echt.