Sophie verblijft meestal op kostschool omdat haar vader niet voldoende tijd heeft om voor haar te zorgen. Sophie's moeder is overleden toen Sophie drie jaar oud was. Ze is dan ook heel gelukkig wanneer ze bij een oom en tante in de stad Maastricht mag gaan logeren. Maar dat valt wat tegen. Tante wil van Sophie een echte freule maken. Ze wordt ingesnoerd in een korset, krijgt mooie nieuwe kleren en moet zelfs een pruik dragen. Gelukkig maakt ze kennis met Gabriël, de zoon van de boekhandelaar, die zich volledig afkeert van de adel. Haar tante keurt die vriendschap echter helemaal niet goed. Doordat ze allebei van lezen en schrijven houden en een vriendelijk kamermeisje hen wil helpen, lukt het hen toch om contact te houden. Wanneer Sophie terug naar de kostschool gaat vertrekken organiseert tante een afscheidsfeest. Om Gabriël toch te kunnen uitnodigen dringt Sophie erop aan om er een gemaskerd bal van te maken.
Leuk verhaal over het verschil in levenswijze tussen de adel en het gewone volk op het einde van de achttiende eeuw. De lezer wordt geconfronteerd met het verschil in cultuur en met de positieve en negatieve kanten ervan. De fabels van La Fontaine lopen als een rode draad door het boek en de betekenis van een aantal fabels komt mooi tot uiting doorheen het verhaal.
De meestal paginagrote illustraties sluiten zeer mooi aan bij de sfeer van het boek en zijn vaak ook grappig.
Op het einde van het boek ontdek je dat het verhaal gebaseerd is op waargebeurde feiten en dat bijna alle personages echt bestaan hebben. Er wordt ook verwezen naar een museum in Maastricht waar getoond wordt hoe de verschillende mensen er vroeger leefden. Dit verhaal kan zeker bij kinderen de interesse wekken om dat museum eens te bezoeken.