Faisal is een opa, heeft heel wat beleefd en is bovendien geheim agent. Hij vindt graag dingen uit zoals een automatische spaghettivork. Via een wedstrijd zoekt en maakt hij de perfecte vlekkenspray. Als hij deze spray wil uittesten komt hij geheim agente oma tegen, haar sprekende auto Polly en Max, haar kleinkind. Nadat oma een nieuwe opdracht krijgt om naar Siddeburen in Groningen te gaan, blijkt dat de uitvinding van opa heel handig van pas komt. Een legertje dodelijke konijnen vanuit de Koude Oorlog staat hen op te wachten. De samenwerking tussen beide geheime agenten zorgt ervoor dat niet alles vlot verloopt.

Dit is het derde deel van de 'Geheim agent oma'-serie. Het verhaal is knotsgek, kleurrijk en vlot geschreven. Je leest het in één adem uit. De teksten zijn afwisselend in verschillende stijlen geschreven, en de vrolijke tekeningen zijn even knotsgek, hilarisch en karaktervol getekend. 

Het verhaal gaat over een ondergronds laboratorium dat in Siddeburen, Groningen werd gebouwd. Dat laboratorium werd door de Amerikanen tijdens de Koude Oorlog gebouwd. Ze zochten een effectief wapen tegen de Russen en creëerden monsterlijke, moorddadige konijnen. Deze konijnen vallen nu mensen aan, en het is aan de drie geheim agenten om dit mysterie op te lossen.

Hoewel goed omschreven, is het moeilijk om de locatie, de Koude Oorlog en de konijnen aan elkaar te lijmen. Het is een fantasievol verhaal, maar ik mis ergens de balans tussen fictie en non fictie. Er wordt met woorden gespeeld zoals de “stinkhobbelbus” of “super-duper-mega-super-zenuwachtig". Tof is dat het laatste hoofdstuk in geheime taal is geschreven.