Eva en het toeval

Thuis heet ze Evalina, op school Eveline, in haar dromen is ze prinses Elvira en later wordt ze Eva. Wij houden het hier op Eva. Ze is enig kind van een kunstenaarskoppel. Moeder is een beroemde zangeres en vader is pianist. Alles draait in het gezin om de carrière van mama. Ze moet rusten of oefenen en ze is vaak op tournee. Vroeger, voor ze verhuisden naar dat grote huis aan de gracht, had papa meer tijd voor Eva. Maar met het stijgend succes van mama gaat het grootste deel van zijn tijd op aan de zorg om het maximum aan comfort voor de diva. Eva voelt zich verlaten, ze heeft het gevoel dat ze niet aan de verwachtingen van haar ouders kan voldoen. Ze is niet bijzonder. Ook op de nieuwe school gaat het helemaal niet goed. Ze draagt extravagante kleren en ze kan niet volgen in de lessen, ze heeft geen vrienden. Eva krijgt ook woedeaanvallen, ze kan niet met conflicten omgaan. De situatie escaleert als de meester thuis komt vertellen dat Eva beter een jaar overdoet. De meester brengt een boek mee. In het eerste deel volgen dan hoofdstukken om en om: Eva en dan weer Joris in het verhaal. Met Eva gaat het van kwaad naar erger. Op school krijgt ze extra oefenstof in een aparte ruimte terwijl de anderen gewoon les krijgen. Eva voelt zich steeds meer een buitenbeentje en sluit zich verder af. Ze herkent zich wel in het verhaal van Joris. Hij is als Eva, iemand die wegloopt als de zaak niet meer te redden valt. En dat doet hij letterlijk in deel twee. Hij loopt weg uit het verhaal en komt bij Eva op school. En dan begint een heel avontuurlijke periode. Joris kan vliegen en maakt dat Eva soms loskomt van haar negatief zelfbeeld. Ze krijgt er zelfs een vriendin bij, Roos, een meisje dat uit Zuid-Afrika komt en de taal nog niet zo vlot spreekt. Dan is er ook nog een meisje in een rolstoel en een student die een scriptie maakt over toeval. En op de duur had ik de indruk dat de schrijfster zelf verward raakte in haar ingewikkelde verhaalconstructie. Er staat teveel in en het verhaal is te ordeloos: een meisje met problemen ontmoet anderen met andere problemen. Het verhaal gaat ook over de essentie van verhalen en over fantasie en over onrealistische verwachtingen van ouders, over de nefaste gevolgen van differentiatie waarbij kinderen geïsoleerd worden van de klasgroep. Maar eind goed al goed, al komt het gesprek van Eva met haar vader nogal uit de lucht vallen aan het eind. En om Joris terug in zijn verhaal te krijgen hadden ze wel eerder aan de bibliotheek kunnen denken om een boek te vinden. Ik heb de indruk dat dit verhaal een beetje ontspoord is maar hier en daar zitten er wel mooie gedachten in.