Guido Eekhaut is vooral bekend van zijn volwassenenliteratuur en schreef tot nu toe misdaadromans, fantasy en sciencefiction. Met Enigma schrijft hij zijn eerste Young Adult roman. En dat hij eerder een schrijver voor volwassenen is, blijkt al vrij snel. Hij maakt zinnen soms erg ingewikkeld, wisselt soms van perspectief in het verhaal en gebruikt woorden als lagrangepunten, decorum, protoplasma en bioluminescentie zonder hier dieper op in te gaan. Hierdoor alvast een boek dat zich voornamelijk richt op ervaren lezers.

Het verhaal speelt zich af in de toekomst. De hoofdrolspeelster is de vijftienjarige Britt. Ze woont op Titan, de grootste maan van Saturnus. Een groot aantal mensen woont nog steeds op aarde, maar hier is het leven bijna onmogelijk geworden. Ondertussen zijn er ook een aantal kolonies gesticht in de ruimte. Onder andere Mars en Titan zijn – ondergronds – deels bewoonbaar gemaakt. De mens woont hier samen met Turing. Een soort geavanceerde machines die in staat zijn om zelf te denken en een eigen agenda na te streven. Britt komt in een complot terecht waarin verschillende partijen haar willen inzetten om meer informatie te krijgen over de Kraken, een geheimzinnige diersoort die op beide planeten voorkomt.

Het boek raakt veel onderwerpen aan die niet verder uitgediept worden. Zo wonen er alleen nog vrouwen in de koloniën. Er wordt kort verwezen naar “De Plaag” waardoor het aantal mannen sterk gedaald is, maar verder wordt hier niets over gezegd. De voortplanting van de mens gebeurt door het afstaan van weefsel, ook hier is geen verdere uitleg bij. Een boek dat steeds heel objectief blijft. De schrijver lijkt alles vanop een afstand neer te pennen, en hierdoor voel ik mijn eigen betrokkenheid ook steeds minder worden.
Het zal voor Eeckhout misschien nog een zoektocht worden om zijn verhalen toegankelijk te maken voor een groter publiek en zijn niveau voldoende aan te passen aan jongvolwassenen.