En ik was zijn held

Dit tweede boek over Klaus Mann is minstens zo meeslepend als het eerste verhaal. Steeds goed gedocumenteerd weet Rindert Kromhout het verhaal over deze excentrieke 26-jarige zo te brengen dat het boeiend is voor jong en oud.

Klaus is erg egocentrisch en de wereld in dit boek draait dan ook volledig rond hem. Zijn liefde voor zijn zus, adoratie voor zijn vader en zijn passie voor drugs en gigolo’s slepen de lezer mee. Toegegeven, soms nemen drugs en seks een net iets te prominente plaats in. Maar dat wordt ruimschoots goedgemaakt door de manier van schrijven waarbij er ongelooflijk veel oog is voor details die de context tot leven wekken. Het is ongelooflijk boeiend hoe het politieke klimaat aan het begin van de jaren 30 in Duitsland, en bij uitbreiding de rest van Europa, wordt beschreven in dit boek.

Maar vooral wie meer wil weten over de familie Mann, moet dit boek zeker lezen. We lezen meer over de gereserveerdheid van de beroemde schrijven Thomas Mann. Klaus laat ons naar zijn vader kijken door zijn ogen. We voelen de hunkering naar goedkeuring, al botsen de twee karakters soms. Ook andere literaire figuren leren we kennen door een andere bril. Namen als Joseph Roth, Menno ter Braak, Hermann Hesse komen voor en zullen de meer ervaren lezer zeker aanspreken.