Eenzaam en extreem ver weg
Hoe zou jij je voelen als je al je hele leven in de ruimte woont, op zoek naar een nieuwe aarde? Wanneer je enkel door de gecensureerde beelden en verhalen van je voorouders een idee hebt hoe het leven op aarde was? Wanneer je weet dat pas binnen twee generaties een eventuele nieuwe aarde zal bereikt worden en jij daar dus geen deel van zal uitmaken, enkel je voorbestemd nageslacht? Seren weet maaral te goed hoe dit aanvoelt. Als haar puberteit begint en ze wordt ‘beloofd’ aan een jongen, legt ze zich hier niet zomaar bij neer en gaat ze op zoek naar antwoorden. Zij is geen meeloper die zomaar alle verhalen blindelings gelooft en ze kan zich er vooral niet bij neerleggen dat zij de rest van haar leven ook in de ruimte zal moeten doorbrengen.
In dit futuristische verhaal word je meegesleurd alsof je de reis zelf beleeft. Het verhaal is zeer sterk, gelukkig, want de vertaling is niet opperbest. De sterkte uit zich in de veelheid van verhalen, maar toch blijft het geheel overzichtelijk en spannend. Zo zitten er veel romantische passages in. Maar ook herkenbare thema's zoals vader-dochterrelatie, jaloersheid, broederliefde, ...
De plot is verrassend en doet me uitkijken naar deel 2.