Een liefdesverhaal met mijn dode beste vriendin in de hoofdrol

De zestienjarige Cass kreeg net het verlies van haar beste vriendin Julia te verwerken. De twee vriendinnen hadden afgesproken om een fietsreis te maken, helemaal van het oosten naar het westen van Amerika. Cass besluit om de reis alsnog te maken, maar dan alleen. We volgen haar afwisselend op fietsreis en tijdens de repetities van het toneelstuk dat Julia schreef, en dat ze ter nagedachtenis van haar met de school willen opvoeren.
De stukjes die rond Cass’ fietsreis geschreven zijn, vormen een verademing tussen de stukjes die zich in het heden situeren. Cass probeert in het reine te komen met het verlies en ontdekt gaandeweg dat Julia niet zo maar een vriendin was voor haar. Deze verhaallijn is zeer goed uitgewerkt: stapsgewijs en zonder al te veel drama, loodst de schrijfster ons door het verwerkingsproces van Cass.
De lijn rond de repetities werd minder goed uitgewerkt: we volgen Cass die ondertussen weet dat ze lesbisch is en de liefde verder ontdekt. Het toneelstuk werd er kunstmatig tussen geweven en ook haar pogingen om de ware liefde te vinden zijn halfslachtig uitgewerkt.
Jammer genoeg doet ook de vertaling uit het Engels ietwat gekunsteld aan, wat het eindoordeel over dit boek toch eerder naar het negatieve doet hellen.
Dit boek verscheen in de nieuwe serie Prometheus Young Adult, waar recent nog drie andere boeken in verschenen zijn, waaronder de Noorderlichttrilogie van Philip Pullman. De serie richt zich in essentie op kwalitatieve romans, vertaald uit het Engels, geschreven voor jongeren vanaf veertien jaar.