Een kille dageraad

Dit derde deel van de reeks 'Morgen toen de oorlog begon' sleept onze vrienden mee naar Cobbler's Bay. Daar ligt de vloot van de vijand, die hun bezette land bevoorraadt. Als ze het grootste schip dat er ligt tot ontploffing kunnen brengen is de haven geblokkeerd en hebben ze hun slag thuis gehaald. De vogelvrije jongeren organiseren hun aanslag met uiterste zorg. Dank zij de lessen in natuur- en scheikunde en hun ervaring met chemische stoffen op de boerderij kunnen ze een superexplosieve stof produceren die hun doel zal vernietigen. Ze slagen in hun opzet maar worden de meest gezochte misdadigers van het land. Gevechtsmoe, zenuwachtig en dringend aan rust toe moeten de vrienden toegeven dat dit hun krachten haast te boven ging. Ze beslissen om beter voor hun lichaam te zorgen en naar een afgelegen natuurreservaat te gaan om te rusten. Zover geraken ze niet. Ze worden gesnapt door een zoekteam van de vijand met een meute honden en naar de gevangenis van Stratton gebracht. Het regime in de gevangenis maakt hen duidelijk dat ze zeker op geen proces moeten rekenen. Net voor ze de kogel krijgen is er een luchtaanval op de gevangenis, die hen de kans geeft om te ontsnappen.
Zeer spannend derde deel, dat de verbondenheid van de vrienden extra in de verf zet. De sabotageaanvallen die ze uitvoeren, zijn zo realistisch beschreven dat je als lezer zo snel mogelijk wil weten hoe het verder gaat. De psychische gevolgen van een leven onder constante dreiging worden zeker niet verbloemd. Om nog maar te zwijgen over de emotionele impact van de dood van één van de personages, die je zo goed lijkt te kennen.
Ik kijk in elk geval uit naar het volgende deel.