Een huis voor Muis
Mama muis vindt dat het tijd is dat haar zoon op eigen benen gaat staan en zegt dat hij een eigen huis moet zoeken. Dat wordt een heel avontuur voor Muis. Hij wil een huis met veel zon, weinig regen en helemaal geen katten. Hij vertrekt met traantjes in de ogen, de wijde wereld in. Onderweg vraagt hij aan de bloemen, de slak, de konijnen of ze niks weten voor hem, maar iedereen is zo met zichzelf ingenomen dat ze Muis geen stap vooruit helpen. Opeens ziet hij voor zich in het dal een mooi, echt huis. Hij waagt het erop. Hij snuffelt rond: geen kat, geen uil, ook geen kaas in een val. Hij klimt op tafel en ziet op een tekening hetzelfde huis staan. Vlug verstopt Muis zich tussen de potloden want er komt een jonge man aan de tafel zitten. Die man is bezig een boek te maken over een muis en zoekt een muis om na te tekenen. Nu Muis dit weet, komt hij tevoorschijn. De man is blij en begint met zijn schetsen met Muis als model. Muis krijgt de hoofdrol in het boek en de man maakt voor Muis een kartonnen huisje zoals op de tekening. Leuk maar zeer eenvoudig verhaal met heel grote illustraties in aquareltechniek. Alles ziet er zachtgekleurd en idyllisch uit. Het geheel mist wat pit, net als de wat vlakke tekst en het nogal melige verhaaltje. Wel leuk vind ik de tussenkomst van de konijnen die Muis overstelpen met goede raad, vanuit hun standpunt weliswaar: "Hier is alles bezet. Maar je kunt er zelf wel een bouwen. Je kiest een mooi stukje grond. Je graaft en je graaft en je graaft... Een heleboel kamers en een heleboel ingangen... om je vlug in veiligheid te kunnen brengen."