Een geheel nieuw verhaal van Carl Mops die plotseling een gezin heeft ...

Dit is het derde verhaal over Carl, de Mopshond. Zijn grote liefde Coco komt samen met haar baasje bij hen inwonen. Coco heeft het in het begin moeilijk met de nieuwe situatie. Ze is prikkelbaar en moppert op de derde hond des huizes: Paula. Als Carl om uitleg vraagt, komt de aap uit de mouw: Coco verwacht puppy’s. Als een echte papa in spe neemt Carl zijn verantwoordelijkheid en staat hij zijn teefje bij. Paula vindt het allemaal maar saai tot haar vriend Peter langskomt en ook hij komt inwonen. Pas echt druk wordt het in het ‘hondenhuis’ als de drie puppy’s geboren worden.

De paginagrote illustraties in voornamelijk bruintinten zijn zeker en vast geslaagd. Ze zijn schattig, geven de sfeer goed weer en geven de lezer een warm gevoel. Ook de binnenkant van de omslag speelt mee in het verhaal. Op het schutblad vooraan zit je midden in de verhuisrommel, achteraan mag je plaatsnemen in een gezellige zitkamer. Van de tekst ben ik minder fan. De vertaling leest niet altijd even vlot en schrijffouten als ‘jongentje’ zouden toch niet mogen voorkomen. De mooie en duidelijke illustraties maken heel wat stukjes tekst trouwens overbodig. Door de verschillende verhaallijnen (verhuizing, gezinsuitbreiding, jaloezie) komt het geheel soms wat rommelig en verwarrend over. Wie is ook alweer wie? Wat minder tekst had het verhaal beter uit de verf laten komen.