Mila en haar knuffel Muli doen alles samen: tekenen, eten, spelen, lezen, slapen, fietsen. Voor dat laatste gaat Muli mee in het fietsmandje, maar hij droomt van een eigen fiets. Opa brengt die droom in vervulling. 

Het eerste wat opvalt in dit prentenboek zijn de gewolkte achtergronden in zeer aanwezige kleuren, die naar mijn smaak niet passen bij de figuren op de voorgrond en het geheel bijzonder druk doen ogen. De personages lijken stripfiguurtjes, met haar over de ogen en wat onduidelijke monden en neuzen. Ook het stripcliché van de lamp en de opgestoken vinger wanneer opa een idee heeft, is aanwezig. Het verhaal van de kleuter met de overal en altijd aanwezige knuffel is op zich niet onaardig maar wat simpel en voorspelbaar. De tekst beschrijft wat je ziet, zonder veel toevoeging. Er zijn ook veel woorden gebruikt om het eenvoudige verhaaltje te vertellen.