Zoeklicht dyslexie is een speciale serie, gericht op kinderen die het erg moeilijk hebben met lezen. Er wordt echt getracht om deze boekjes voor hen aantrekkelijk te maken. Hiervoor wordt gebruik gemaakt van een heel aantal hulpmiddelen: een luister-cd waar het eerste hoofdstuk van het boek op staat; uitvouwflappen aan het begin en eind van het boek, die de hoofdpersonages met hun namen en ook eventuele probleemwoorden uitbeelden, het vaak herhalen van moeilijke woorden; het gebruik van getint papier zodat het contrast tussen papier en letters vermindert. Tot slot is er een speciaal lettertype, Read Regular, speciaal ontworpen voor dyslectische kinderen. Eén van de kenmerken hiervan is dat het onderscheid tussen letters groter is (bv. b en d) en er niet zomaar gespiegeld wordt. Bovendien vind je nog enkele nuttige en bruikbare leestips op de laatste pagina’s van elk boekje terug. Joost gaat met zijn klas zwemmen. In het zwembad wordt hij geviseerd door de badmeester. Die twijfelt eraan of Joost wel goed genoeg kan zwemmen. Hij pest Joost en laat hem, ondanks zijn drie zwemdiploma’s, een zwemproef doen. Tijdens die proef komt er een vrouw in paniek naar de badmeester toe. Ze is haar dochtertje van vier jaar kwijt. Ze heeft haar al een tijdje niet meer gezien. De badmeester vergeet Joost en gaat op zoek. Maar Joost vindt Imme op de bodem van het diepe. Hij roept de badmeester erbij maar die gelooft hem niet. Joost probeert het kind wanhopig te redden en dat is heel erg moeilijk. Hij slaagt gelukkig in zijn poging en krijgt hulp van zijn klasgenoten en de badmeester. Hij is nu een echte held. En die nare badmeester biedt zijn verontschuldigingen aan. 'Een duik in het diepe' is weer een spannend en goed geschreven boekje in de serie Zoeklicht dyslexie. Opvallend is het thema ‘discriminatie’. Hoewel het niet zeer uitdrukkelijk vermeld staat, weet je door de illustraties dat Joost niet blank is en wordt het je ook duidelijk dat de badmeester hem daarom zo gemeen aanpakt. Joost blijft er gelukkig zeer kalm onder en laat zien dat huidskleur niets te maken heeft met het feit dat iemand ‘goed of slecht’ is.