Een boot voor de dieren
Een boot voor de dieren, dat moet wel die van Noach zijn. En zo is het ook, al vaart de boot niet langer op Bijbelse wateren. De naam ‘Noach’ valt pas op het einde en van God is geen sprake meer, laat staan van zijn straf voor de mensheid.
Het eerste wat opvalt is het volume van dit kartonboekje, dat veel dikker is dan gebruikelijk. Het belooft dan ook een pak kijk-, lees- en luisterplezier. Het verhaal opent met drie woorden: ‘TIK! TIK! Tik!’ en twee olifanten in de regen. Enkele bladzijden verder zwelt dat getik aan tot TIKKETIK! Waarbij ook de letters groter worden. Alle dieren vluchten op een eiland, waar ze door een ‘vriendelijke meneer’ gered worden. Aanvankelijk is het best leuk op de boot, wat je niet alleen uit de grappige tekeningen kunt afleiden, maar ook uit de speelse tekst: de schapen spelen haasje over en de lieveheersbeestjes domino. Maar dan slaat de verveling toe, al geldt dat aanvankelijk niet voor iedereen: terwijl de beer verveeld op de grond ligt, spelen de konijnen, een poes en een muis verstoppertje achter zijn kop en poten.
Knap is hoe de illustraties de eenvoudige tekst aanvullen. Ze nodigen de kijker uit om zelf verbanden te leggen of emoties te herkennen. Wanneer de goudvis niet begrijpt waarom hij binnen moet zitten, kan de kijker dat wel: op de tegenoverliggende pagina zit een poes te likkebaarden. Aan de mimiek en de houdingen van de dieren kun je ook merken hoe ze elkaar steeds minder kunnen uitstaan, met elkaar beginnen te kibbelen en uiteindelijk de moed verliezen. Tot op een dag de regen ophoudt en de wolken plaatsmaken voor een prachtige sterrenhemel. Als de dag aanbreekt, staat er een schitterende regenboog. Zo komt God toch nog even kijken ...